Foto's

Ik zie de foto's waarop je gezicht
me bijna bekend voor komt
Ik zie de manier waarop je lacht
en de manier waarop je probeert
te laten zien hoe gelukkig je bent
Toch weet ik,
ik ken jou niet
en jij mij niet
toch zijn we verbonden

Ik zie de foto's waarop je gezicht
me bijna onbekend voor komt
Ik zie de manier waarop je lacht
en je manier waarop je probeert
te laten zien hoe gelukkig je bent
Toch weet ik,
ik heb jou gekend
en jij mij
en nog steeds zijn we verbonden

Ik kijk naar de foto's waarop levens zich afspelen
die soms langs
soms met
soms door het mijne lopen
en vraag me af
waarom het enkel foto's zijn.

Jip

Dat niet

Niet langer mag ik schrijven
want verdriet in mijn wereld
is een projectie
van het verdriet
dat zich buiten mijn blikveld
afspeelt
Hoewel mijn handen
nog nooit iets hebben geraakt
zou ik ze moeten wassen in schuld
Misschien als een halsstarrig paard
hou ik mijn hoofd omhoog
Schrijf ik over
de tranen die mijn wangen wassen
maar niet mijn handen
in geclaimde schuld.

Jip

Tijd

Terwijl de wind aan mijn haren trekt
en de zon op mijn wangen blaast
Kijk ik om me heen
op zoek naar dat ene punt
dat mijn ogen langer vast kan houden
dan de twee tellen die ik
net besteedde aan
een totaal onverwachte ontmoeting
en dan
vind ik jouw ogen
en blijf ik hangen
in een eindeloze gedachte
die nog jaren blijft duren

Jip

Winter

Het zijn de dagen
waarin de dampende borden
mijn wangen verwarmen
Wij reikhalzend uitkijken
naar de vallende avond
Om hongerig toe te stromen
naar de goed gedekte tafel
Dikke lepels vol
te overgieten
met overvette jus
Genietend met een
veel te dikke buik
Heerlijk
Winter
Stamppot

Jip

Er waren dagen

Er waren dagen, sprak zij
dat ik de lucht nog zag zoals deze was
Blauw, soms grijs
witte wolken die aan het jagen waren
op exclusief recht van spreken
vlak naast de zon
waar zij door de warmte
snel verdreven zouden worden
Er waren dagen, dacht zij
dat ik het gras nog zag zoals dit was
Groen, soms bruin
vlekken die onder de voeten
buigzaam plat geworden waren
zonder recht van spreken
er toch nog was
Er waren dagen, verzuchtte zij
dat ik de wereld zag zoals zij is
lichtvoetig, soms melancholiek
gekleurd door de mensen en hun meningen
maar voor iedereen open en vrij
en waren dagen, die dagen gingen voorbij
en kwamen langzaam terug.

Jip

Doodgegaan

We waren allang doodgegaan, voordat we daadwerkelijk waren gestorven
de resten die we achterlieten waren nog nauwelijks waardevol
voor de achter gebleven aaseters
Niets herinnerde ons nog
aan dat wat er
zonder enige twijfel ooit was geweest
een schim van de aanwezigheid
een aanraking van lucht
Soms een hees stemgeluid
dat fluisterend de nacht doorkliefde
Zo hadden wij al jaren
ons eigen graf gegraven
Maar zo doodgaan geeft de kans
Om het graf te ontklimmen
de aarde af te schudden
en het leven op te pakken
Aan te pakken
Tot het werkelijk tijd is
om te sterven.

Jip

Verdriet

Ik ken weinig verdriet meer
Hoewel ik in mijn leven
wel mijn aandeel heb gehad

Toch huil ik elke dag
dikke tranen op de trap
drup drup drup
Maar verdriet durf ik het niet meer te noemen
Want verdriet geeft aan
dat je gekwetst bent
dat iemand je geraakt heeft
En omdat ik onkwetsbaar ben
omdat kwetsbaar zijn me
te veel verdriet deed
Ken ik geen verdriet meer
drup drup drup
Jip