De filosoof

Vol aandacht keek men haar aan
Vragende ogen die bijna smeekten
Een probleem wat huizenhoog boven de grootste mannen uitstak
Hadden zij haar voorgelegd
Nu dacht zij na
Lang
En diep
Wellicht te lang
Maar men verheugde zich
In al die tijd
Op haar antwoord
Nadat zij
Zwijgend in haar hoofd
De meeste opties had afgedaan
En dus de woorden zou gaan spreken
Die men niet verwachtte maar wel hoopte te horen
Zuchtte zij
En sprak
Ik weet het ook niet

Tot zo ver
De filosoof

Jip

Als ik kiezen mocht

Maar
als ik kiezen mocht
zou ik het anders doen
Misschien
wel beter, toch
is dat onzeker
Ik
zou het anders doen
wetende dat
Ik
met mijn anders
ook veel zou missen
ben ik blij dat
Ik
niet kiezen mocht

Jip

Gekochte liefde

Hij steekt zijn vork
In een lauw stukje vlees
Dat eenzaam op zijn bord zwerft
Een laatste aandenken
Aan een diner
Waar hij niet voor gekozen had
Maar wat hem
Minzaam door de strot werd geduwd
In zijn wijnglas weerklinken nog woorden
Die misschien met thee te slikken waren geweest
Omdat men blaast voordat men drinkt
Maar nu blijven zij hangen op een rood residu
Natuurlijk hield zij niet van hem
Niet eens niet meer maar niet
Dat had hij nooit gedacht
Gehoopt
Verwacht
En toch
Wanneer de woorden je
Tijdens het eten
In de oren worden gegoten
Wanneer je je net verslikt
In een slecht gekookte doperwt
Dan lijkt het toch
Net wat zwaarder te vallen

Het vlees was betaald
Even als de vrouw
En beide
Waren koud

Jip

Soms voelt dat zo

Iets in mij zegt
Dat mijn gedachten verdrietig zijn
Ik voel het aan mijn ogen die een ode doen aan eb en vloed
Hoewel de zon met mijn blonde lokken speelt
En de warmte aan mijn handen trekt
Ga mee ga mee
Regent het in mijn gedachten
Terwijl ik niets denk
Soms overheerst dat gevoel
Zelfs op mooie dagen
Maar zelfs onzichtbare wolken verdwijnen

Jip

Einde

Het was zo stil in mijn hoofd
Dat ik even niet meer zeker wist
Of ik nog wel bestond
Toen het zo stil bleef in mijn hoofd
Wist ik niet zeker
Of ik zo wel wilde bestaan
Toen het stil werd om mij heen
Wist ik zeker
Dat ik niet meer bestond

Jip

Bijna zoals je zou willen

Onder mij kraait een haan
En hoewel ik geen idee heb waar hij huist
Vult hij enthousiast mijn huiskamer
Waarin een kat zich laaft in de zon
En een schimmenspel op de vloer
de grote boom een enorm toneel geeft
Vogels laten opgewekte schaduwen over mijn bank vliegen
En in de lucht ruik ik
ondanks de industrie, die niet veel verder dan een km de lucht vol blaast met, hopelijk, grijs stof,
de lente
Die zich ook dit jaar
Weer van haar beste kant laat zien in maart
Het lijkt bijna natuur
Als ik mijn ogen sluit
En kijk naar de tuin van mijn onderburen
Die de met peuken bedekte tegels hebben aangeveegd.

Jip

Spiegelbeeld

Onnozel jij wezen
zoals je me aanstaart
Groot blauwogig
Naïef glimlach je
mij recht in het gezicht
Terwijl je weet
Je weet toch
Hoe alles loopt dan wel zit
Hoe kun je mij dan
Zo stoïcijns aanstaren
alsof de wereld slechts draait
Om jouw simpele glimlach
Mijn hersenen draaien
al dagen
op overtime
En toch kijk je me aan
En weiger je te gaan
Glimlachend wijs je me
Op mijn eigen onnozelheid

Jip

Geluk/ongeluk

Soms vraag ik me af of ik gelukkig ben
En dat ben ik

Soms vraag ik me af of ik ongelukkig ben
En dat ben ik

Maar ik ben ongelukkig door de glassplinters die onzichtbaar
steeds onder mijn huid ontsteken
En die ik zelf moet zoeken
om ze te kunnen verliezen
Ik ben gelukkig door de pleisters
die jij me steeds biedt
Zodat sommige dingen er zijn
zonder dat iemand ze ziet.

Jip

Poker

Zwijgend delen we de kaarten
Slecht geschud
En met weerstand
Leg ik open wat mijn deel is
Er is allang geen ruimte
Reden
Meer voor bluf
Terwijl de deler ons
Inzage geeft in dat wat hij nog kan bieden
Weet ik allang
Royal flush

All in
Game over

Pass
En doorgaan met de resten

In een ieder schuilt een winnaar
Echter ligt er waarheid
In de kaarten
Die de ander speelt

Jip

Hoofdpijn

Bonkend kruipen woorden door mijn hoofd
Ze tikken de randen van mijn kunnen aan
En dwingen die om verder op te rekken
Afwisselend probeer ik ze te verkoelen
Door mijn krullen als geheel boven mijn hoofd te draaien
Om vervolgens ze te verwarmen met een dikke verzachtende deken
Niets lijkt ze te kunnen verleiden tot zwijgen en rusten
Synthetische processen in mijn bloed die als oproerpolitie te werk zou moeten gaan
Zorgen enkel voor meer drukte aan de grenzen van mijn bestaan
Hij aait mijn oren
Filtert de wereld die aan de deur klopt
Maar zelfs hij kan de moeten die ronddolen niet stoppen
Hij neemt hen die hij kent uit mijn handen
En laat mij vechten met mijn woorden in mijn hoofd

Berustend in het feit
Dat de randen van mijn kunnen
Morgen weer ergens anders liggen
Sluit ik vol verzet mijn ogen
Ik moet vooral niets
Dat zegt mijn hoofdpijn
Harder dan ik negeren kan.

Standbeeld

Daar stond hij dan, met zijn hakken strak tegen de muur
ogen richting grond handen gebald tot harde vuisten
Woest keek hij rond
maar er waren geen ogen die zijn boosheid konden vangen
Schreeuwen wilde hij
maar in deze donkere nacht waren de oren richting kussen
en hoewel men schrikken zou
Zou geen ziel zijn hoofd oprichten
om naar hem te luisteren
De straatlantaarns flikkerden zijn gemoedsrust
tot een uitgestraald niveau van niet de stoppen woeden
Stampvoetend maakte hij kreukels in het glad gestreken beton onder zijn
met zorg uit gezochte nieuwe schoenen
Waarom zou hij hier staan
als niemand hem
een ademtocht waardig achtte
waarom ging hij niet
als stille getuige van onbesproken zaken
en afgedane willekeur
van verkeerde plek verkeerd moment
Hij had er immers niet voor gekozen
hier te moeten staan
Als monument voor een ieder
die nergens voor gestorven was.

Jip

Onvoorspelbaar

Haar koude handen streelden zijn iets te grote ego
waardoor dat zonder twijfel kleiner zou te worden
Geen intentie had zij
slechts woorden en daden
gekoppeld aan een verwachtingspatroon
Wat door zijn eigen kracht
waarschijnlijk
een zelfvervullende voorspelling zou worden

Hij ademde nog zwaar
terwijl zij glimlachend op de bank zat
de voeten onder haar billen gevouwen
Zeer tervreden met haar kunsten
de wereld wat minder voorspelbaar te maken

Jip