vrijdag 29 juni 2012

Voetbal

Het is een luid geschreeuw
vol in de voetbalkooi
Ze zijn tegen elkaar
en met elkaar
De vloeken vliegen even hard rond
als de bal
En ergens hoop ik
dat ze plezier hebben in hun spel
De uitbarsting bij een doelpunt is
in mijn ogen dan
wat ongekend groot
Omdat de tegenstanders bestaan
uit jongens minstens anderhalve kop kleiner
en veel minder verbaal behept
Het is er vol tussen de spijlen
niemand die zich durft te bemoeien
met het taalgebruik dan wel
met de regels van het spel

Tot ineens
het spel ligt stil

De groep keert besluit het balspel
te laten voor wat het is
en loopt
stampt
schreeuwt
een richting op
Een duw,
gelach
en stilte
In het midden van de groep
staat een klein jongetje
te kijken
zijn duim in zijn mond
en grote ogen

Een van de grootste jongens kijkt hem aan
en hij kijkt terug
in de stilte van dit gesprek

Ontstaat een sorry

Ze spelen verder
allemaal

Niet eens een puber

Hij loopt rond
op zoek naar onbekende mogelijkheden
doorgangen niet nog niet eerder zijn geprobeerd
en plekken die hij nog niet heeft gezien
afwachtend kijkt hij me aan
Het hoofd scheef en met zijn billen op de grond
Bijna verwijtend loopt hij daarna weg
als hij zou kunnen zou hij zijn handen op zijn rug vouwen
en uit het raam kijken
In plaats daarvan zwaait naar me
Verwonderd over alles pakt hij
dan maar zijn bal
en smijt hem door de kamer
dwingt mij mijn voeten op te tillen
zoals ik hem dwing met de stofzuiger
Wanneer de bal onder de bank verdwijnt
staart hij me aan
als of hij denkt
Als jij die deur niet dicht gedaan had
lag ik gewoon
in bed te slapen.

Jip

woensdag 27 juni 2012

Zeeze geneugten

Hij weet dat hij tegen de golven in zal moeten varen
als hij de duinen overwonnen heeft
en zich door menig obstakel
toch tot zee heeft weten wrijven
Zij zal hem ontvangen
met een zilte vrolijkheid
om hem heen kolken
Hem meenemen en wegduwen
opstuwen tot hij denkt te verdrinken
en daarna opgewekt hem los te laten
Hij zal vechten tegen het verlangen wat zij hem opdraagt
en haar zoeken als zij hem afstoot
Op de toppen van de golven zal hij haar naam noemen
en zij zal lachen en vergeten dat hij in haar zwom
Zij gaan uit elkaar met een glimlach
Hij zwaait nog eens langs de vloedlijn
tot de volgende duik die zij hem toe laat
verlaat hij haar strand.

Jip

De consequentie van een stoplicht

Het voelde bijna
als het oranje stoplicht
dat je aankijkt
alsof het wil zeggen
als jij door had gereden
had je nog makkelijk deze kruising
kunnen oversteken
Maar je weet
dat als je gasgeeft
hij zonder enig gene
naar rood springt
om je uit te lachen
en je de boete
nog als minste van de kwade
tegemoet kunt zien
want boem is/was/wordt ho
onherroepelijk
en dat alles
omdat jij ook weet
dat oranje
stoppen betekent als je
nog remmen kan

Toen voelde het net
als een stoplicht
Maar in plaats van te remmen
ben ik nog altijd blij
dat jij gas durfde te geven.

Jip

Verlangen

Op haar tenen danste zij in zijn gedachten
Ze trapte hem daarbij onbedoeld
in ongewenste plaatsen
Soms vol op zijn tenen
dan weer raakte zij hem
waar hij haar verlangende zocht
maar niet kon hebben
Haar glimlach zong al dagen
door de woorden uit zijn mond
terwijl hij zakelijk en streng
zij werk trachte uit te voeren

Met een eigenzinnig gemak
draaide zij met slanke vingers
zijn gedachten in de knoop
zodanig dat hij enkel nog
smachtende liederen kon bedenken
die bezongen hoe haar lichaam
het zijne zou doen smelten
Hij verachtte haar zoals hij naar haar hunkerde
maar steeds wanneer hij zijn mond opende
om met zijn hart het zelfde te doen
Danste zij weg
om hem daarmee
wederom op het hardst kloppende deel
te trappen.

Jip

maandag 25 juni 2012

M'n voeten

Ik hoopte
Dat ik mijn voeten zou kunnen optillen
Om zo te komen
Daar waar ik wilde zijn
Of ergens
Maar ergens is nooit waar mijn voeten gaan
En ik weet tot nog toe niet
Waar ik wil zijn

Ik laat m'n voeten tot die tijd
maar staan

Damast

Verkreukelde handen zoeken gelijkenis met het gevlekte tafelkleed
Dat als getuige van verleden zich vast heeft gebeten in de ronde tafel
De krassen zijn onzichtbaar
maar de poot kan niet verhinderen
dat het wankele evenwicht zichtbaar wordt
in het residu op ontelbaar veel schoteltjes
Verspreid onder de vingers
liggen bruin vergeelde kaarten
met in gekrulde letters geschreven verwensingen
Achter de bril met vlekken
lezen onverwacht heldere ogen
Woorden die zich liever hadden verstopt onder het damast
Maar nu hun weg vinden
in de kreukels van het tafellaken
Dat hierna waarschijnlijk nooit meer recht gestreken wordt

Jip

Golven op zee

Je gaat aan me voorbij
als golven op de zee
Ongemerkt beuk je
vol op mijn dammen
Je speelt met het zand
dat onder mijn voeten kleverige ruimte claimt
Je duwt me omver
als ik opsta
En trekt me onder
als ik denk dat ik boven kan blijven
Zonder dat ik naar je durf te kijken
neem je mijn zorgen mee
Zodra het eb wordt

Jip

zondag 24 juni 2012

Tijd

De zondagochtend schudt haar haren los
Terwijl wij afwachtend de vage rode cijfers proberen te ontwarren
Slaat de kerkklok blokken verder op
haar opgewekte deun
En terwijl menig voetstap zich die kant op zal bewegen
Zijn er even zoveel, al dan niet meer, voeten die zich optrekken
en kreunend het warme dekbed opzoeken
Buiten spelen de vogels al zolang als het licht is
Ongehinderd door de regen
Ik leer mijn les van klok en vogel
en pak een boek
Op zondagochtend moet men doen
waar het tijd voor is

Jip

woensdag 20 juni 2012

Mijn wolk

Laat mij maar leven op mijn wolk
waar ik zo nu en dan van af val
met een donderslag de grond raak
om vervolgens
weer onderweg te gaan
naar boven
Altijd onderweg
men kan het ontwijken noemen
maar zo heb ik ook een doel.

Jip

Dressoir

Op het houten dressoir staat, vlak onder de spiegel
ooit gekregen, of gekocht, maar zolang niet van zijn plek geweest
dat ook op de muur de spiegel woont
Een foto met jouw hoofd erop
Ergens onder de krullen langs de rand
verdwijnt je borst
in het dressoir
En gok ik dat je voeten steunen op de weggestopte brieven
in het tweede laatje
wat niet open gaat
Misschien door je voeten
misschien door iets te veel brieven
die ik niet meer wil zien
In het houten dressoir ligt, onder in het derde laatje
wat wel open kan maar al heel lang niet meer open gaat
omdat ik weet wat er ligt
Een brief van jou
waarin je schrijft
hoe alles anders is
dan jij dacht
en hoe jij denkt
dat alles anders wordt
Dus sta jij, op het houten dressoir, vlak onder de spiegel
met je voeten in het tweede laatje dat klemt
terwijl je ziel ligt in het derde laatje
wat ik ooit open zal moeten doen
Om te begrijpen dat jij beter los kon laten
dan ik ooit zal kunnen

Jip

Leven leest hij

In de boeken in zijn kast leest hij zijn leven
Immer startende met een hoofdletter
met als einde punt of uitroepteken
zo zelf vraagteken als eindpunt van de slotzin
Soms is het vol met kleurige platen
wellicht een lijn of twee die domweg aangeven
waar hij heen gaat
In talloze boeken zijn het enkel letters die zijn pad kleuren
Terwijl hij verder gaat
en zich als ridder mening vrouw schaakt terwijl hij in zijn ruimteraket
een onderwaterwereld de zijne maakt
En als
ja als
het hem dan niet bevalt
dan kan het boek dicht
en stopt hij simpelweg
met leven....

Jip

maandag 11 juni 2012

De dag

De nacht kruipt langzaam binnen
De zakkende zon laat de schaduwen op de muren dansen
Terwijl wij de lampen aan of uit doen
spelen de vogels rond de lantaarnpalen
een laatste spel vol woest gekrijs
De kinderen zijn buiten nog als stem
Zij hebben zich een bed gevonden
en opgekruld in schone lakens
dromen zij een onverwacht zonnige dag
In menig huis flikkert een tv om te voorkomen dat er nog gesproken wordt
sommige zaken zijn allang niet meer bespreekbaar
Ik groet de vogels, en dek mijn kinderen toe
Nog even en dan mag ik ook
Langzaam met jou het bed in kruipen
en misschien zacht
Een spel spelen
Om ons daarna te wikkelen in meer dan schone lakens
En uit te spreken wat de tv ons niet kon opleggen te zwijgen
Ik hoop dat morgen
de zon ook weer schijnt

Jip

Branding

Zo staan we samen in de branding
Hand in hand
toch voel ik mij alleen
Daar waar ik de golven breek
vang jij de druppels uit mijn haren
Als wij de zee uitlopen
droogt men de druppels van jouw rug
Immers
druppels zijn beter op te vangen
Dan de plassen die ik heb meegedragen

Jip

donderdag 7 juni 2012

Ik mopper

Ik mopper
Ik mopper op mijn kind
Ik mopper op mijn kind omdat ik moe ben
Ik mopper op mijn kind omdat ik moe ben door mijn kind
Ik mopper op mijn kind omdat ik moe ben door mijn kind dat wakker wilde blijven

En dat vervolgens ook deed

Jip

zaterdag 2 juni 2012

Ons kent ons maar mij niet

Men kijkt rond
En herkent ineens
Begroet, beleeft, gepast, verplicht
Hey haaaai hallo wat zie je er goed uit,
"wat een oud lijk" dat denk je dan
Dat zeg je niet
Immers niet beleeft, gepast, verplicht
In de lucht worden drie zoenen geblazen
Daar waar er nog minstens veertig hangen
te wachten op een goed gemikte wang
En ondertussen keuvelt men
gooit woorden rond de tafel
Kijkt
Men kijkt naar mij
Ik kus niet
Ik denk wel
Ik hoor niet
Ik ben wel

Ons kent ons maar mij niet

Jip

vrijdag 1 juni 2012

Chaos

Soms wordt de chaos zo groot
Dat de chaos wordt ipv
Onderdeel is van
Dan kijk ik vooruit
zodat ik niet zie
wat naast me is
of achter me
Zodat ik niet voel
wat op me dreigt te vallen
Ik stap dapper door
Rug recht
buik in
borst vooruit
Maar nu mijn chaos
gedeelde chaos is
Weiger jij
alles te laten liggen
en stort in wat ik zo halsstarrig heb gebouwd
En dwing je mij
de chaos te bedwingen
zodat er chaos kan zijn
Maar de chaos niet meer is

Jip